شعری از سید فرخ هاشمیان فرزند سید مختار ونواده سید جمعه و حاج یدالله چاشی( از بزرگان سادات منیزوری وایل بهمئی)ا در وصف ایل طیبی
اول از نام خدا گویم سخن
آن خدای خالق دشت و دمن
دوم از آبادی ایران زمین
سرزمین مردم اهل یقین
زین سپس شعری سرایم بهر ایل
طیبی نامش،همان ایل اصیل
طیبی از هوش و فکر وابتکار
نام لر را می کند پر افتخار
اهل دین و دانش و فرهنگ ناب
جملگی اهل حسابند و کتاب
مهربانی هایشان بی انتهاست
طیبی اندر عمل هم باوفاست
در مصاف و پهنه ی میدان جنگ
آشنا باشد به دستانش تفنگ
ایل بهر میهنش جنگیده است
ایل تلخی ها فراوان دیده است
ای بسا مرد جوان خوش نگار
جان فدا کردند ، از ایل و تبار
حیف دانم من نگویم این سخن
طیب و بهمن دو شمع انجمن
روزگاری یار و یاور بوده اند
راستی، دانی برادر بوده اند
از نیا لیراو،،کوهی استوار
از پدر عالی،،همان عالی تبار
بهمن و طیب ،برادرهای من
مایه فخر عشایر در وطن
هاشمی دارد دعا بی ادعا
کاش از ایلم بیاید یک صدا
http://banihashem95.blogfa.com/post/7
برگرفته از :
+ نوشته شده در یکشنبه شانزدهم اردیبهشت ۱۳۹۷ ساعت 17:42 توسط ..................
|